Вясной 2024 года, каб падтрымаць мастакоў у эміграцыі, Амерыканскі цэнтр арганізаваў для іх серыю сустрэч з псіхолагам. У сустрэчах прынялі ўдзел 23 чалавекі – мастакі, скульптары, музыканты, фатографы, дызайнеры – рознага ўзросту (ад 19 да 76 гадоў) і з розным досведам працы з псіхолагам. Для некаторых гэта быў першы досвед такога ўзаемадзеяння. Яны дзяліліся тым, што ў іх былі стэрэатыпныя ўяўленні пра псіхалагічнае кансультаванне, але пасля ўдзелу ў групе іх прадстаўлення змяніліся і яны выказвалі падзяку за такую магчымасць.
Падчас сустрэч мастакі абмяркоўвалі ў групах розныя тэмы, такія як: адаптацыя ў эміграцыі, адаптацыя ў крызісных сітуацыях, як перажываць няпростыя моманты ў жыцці, як спраўляцца з траўматычнымі падзеямі, як дапамагаць спраўляцца з эміграцыяй сваім дзецям і як дапамагаць сабе. Таксама ўдзельнікі разам выконвалі псіхалагічныя практыкаванні.
Псіхолаг Віялета Нікіцік, грамадзянка ЗША, з якой працавалі ўдзельнікі, падзялілася з намі вопытам гэтага ўзаемадзеяння:
«Для мяне было важным стварыць бяспечную атмасферу на трэнінгах, даць магчымасць удзельнікам казаць пра свае перажыванні звязаныя з эміграцыяй ці жыццём у Беларусі ў прымаючым асяроддзі. Удзельнікі адзначылі, што ім стала лягчэй таму, што яны не адзінокія ў сваіх перажываннях; адзначылі, што ў групе такіх жа творчых удзельнікаў ім лягчэй прад’яўляцца, гаварыць пра сябе і з вялікай цікавасцю слухаць іншых. Менавіта псіхалагічныя трэнінгі дапамаглі ім бліжэй пазнаёміцца адзін з адным і стварыць блізкія, цёплыя, даверныя адносіны паміж сабой, што ўмацоўвае іх камунікацыю пасля завяршэння рэзідэнцый і трэнінгаў, гэта асабліва спрыяльна ўплывае на сацыяльную адаптацыю ў эміграцыі.
Таксама ўдзельнікі адзначылі, што кантактаванне і ўзаемадзеянні на псіхалагічных трэнінгах дапамагаюць ім знізіць міжасобасную канкурэнцыю і напружанне ў камунікацыі, таму што яны таксама хутчэй пачынаюць бачыць і ўспрымаць іншых удзельнікаў як блізкіх людзей, а не канкурэнтаў, “чужых”.
Такія праграмы важныя і патрэбныя для творчых людзей, асабліва ў пачатку іх адаптацыі ў новай краіне – для дапамогі ў псіхалагічнай самарэгуляцыі, атрымання групавой падтрымкі, умацаванні сацыялізацыі і прафілактыкі дэпрэсіўных настрояў».